GEL ARTIKGEL ARTIK Sabır; Artık taşların çatladığı demdir Yüreğimden kumdan kaleler yapabilirsin Yıkılırsam kıyılarında kaybolmak Koymaz bana Gözlerinin mavisinde,yağmurun yeşilinde Masmavi bir sevda. Yine çiseler bulutlar seni özlediğimde gönlüme Kabir; Sensizliğin olduğu yerdir,bir deli özlemdir Bu akşam beni hasretinle vurabilirsin Ölürsem yalnızlığımla baş başa kalmak Koymaz bana Yalnızlığım uzakların en yakın köprüsünde Masmavi bir sevda Zaten sensizliğe denk vurur hasretinle ölüme Kahır; Yıllar yılı hiç terk edemediğim çilemdir Sevdiysem başıma yeni belalar açabilirsin Gel artık ödülüm olsun ,kollarında yanmak Koymaz bana Karanlığın tam ortasında gecelerin birinde Şimdi yorgundur sevda Uçurtmalar bırak seni özleyen gönlüme Sabır; Bir çıbanın olgunlaştığı sancılı demdir Gel artık beni ateşinle yakabilirsin Bir kere gel de diğer sabahlara yalnız uyanmak Koymaz bana Gel razıyım erimeye nefesinin ateşinde Bilirsin yanmaktır sevda Gel yakmak için ateş ol,köz ol da dol içime… |