YÜKÜM
Çok geldi bu aralar
Boşaltmakta fayda var Onu sakla bunu sakla Ne garip şu hatıralar Sırtımdaki heybede iyice ağırlaştılar Mutlu olanlar tamam da Niye durur ki acıtan hatıralar Neden atmaya kıyamayız Durmadan acıtırlar Gönlümde yer kalmadı Hepsi bir de ordalar Saklamıyorum artık atıyorum Biliyorum kimse almaz Başka kimseyi acıtmaz Düşünmek bile rahatlattı Yüküm biraz hafifledi Ayırıyorum şimdi Bir yana mutlu bir yana acı hatıralar Acıları atıyorum Mutluları saklıyorum Aslında ben galiba Umuda gönlümde yer açıyorum Heybeyi boşaltınca mutluluğu yakalıyor Hafifliyorum... Yıldız |
can bildiklerimiz yakınlarımız anılarını yıkıp gittiler
taşıdığımıza şaşıyorum Ağırsa ağırlığı elbet var
sağlıcakla kalın şiir dostu