Eğer şiir altında bir tarih hatası yok ise,bu soğuk gün/gecelerde,kor ateşler ile çerçevelenmiş,safiyane duyguların sanatsal bir incelikle resmedildiği,içten bir şiirdi okuduğum..Öyle ya: bu soğuk gecelerde,"sam yeli" yakıcılığı,bahar ile imgelenen özne,okurda başka nasıl bir his uyandırabilirdi ki?

Tamda,kuş ve balık ölümlerine gelen dizeler..Kainatın sona erdiğinin habercisi bir öykü..Ne farkeder ki,seven günül vuslata ermeyince,kainatın gerçek ya da içsel ölümü..Seven yürek için bitmiştir artık herşey,dünya dönse kimşin umurunda kavuşamamak..

"Senin adın aşk" hüzünlü bir aşk öyküsü bıraktı damağımda..Damağımda diyorum,kimbilir belki aşkın hüznü insana çekici gelen tarafı..Şiirsel bir doruk noktada buluşmak,aynı zamanda reel düşünce sanrılarını bir arada yaşamak,oldukça karmaşık birt durum sanırım..Şiir bu manada bir iz bırakıyor okurda..Şiirsel şölen ve hüzün...

Yine harikulade bir anlatım kaleminizden..Yine ustaca döşenmiş dizeler..Ve yine bizlere okumakla keyif veren bir şiir..Yürekten kutlarım,nadide kalem ve duyumsallığınızı...Sevgi ve saygımla...