YIKSAM TOZ,TOPLASAM DUVAR,BIRAKSAM KAOS
I
güller bir yolcuyu uğurluyor uzanıp rüzgarın eteğine yaprak yaprak yolcu güllere ağlıyor rüzgarın içinden geçip sayfa sayfa ‘güzeldi’ diyor o günler yaşanmadan o günler bitmeden bir bedende iki ten ah aldatır insan,insansa en azından kendini II her şiir karanlığını başka bir şiirden alır her şiir başka bir şiire çıkartır acıları ve duygudan duyguya taşınmakla varlığı beden bulur ayrılığın III gitmezseniz sevgimin ilikleriyle besleyeceğim hayata aç gururunuzu gitmezseniz yüzünüzde beden bulmuş çizgileri ömrümle sileceğim gitmezseniz her gözyaşının nöbetini tutacak gözlerim gitmezseniz tutsak güneşlerle bekleyeceğim karanlıktan korkan,kaçak mutluluklarınızı IV her şiir bir yoklukla anlam bulur her yokluk bir şiirle büyür yokluk ve şiir varlığın yerini alır V ellerinizde közlerle ne güzel yoksunuz böyle ne güzel bir intiharı ezberlercesine seviştiğim gül kokulu tensizliğiniz ağzınız kristal yüzeyinde zamanın acı bir donukluk ne güzel dudaklarıma damlayan kızıl dudaklarınız VI yıksam toz toplasam duvar unutsam kaos yıllar önceydi güller bir yolcuyu yıllar önce yaşanmasa da güzeldi |
kutlarım sevgiler selamlar
güzel bir anlatım