GÜL YÜZLÜ YAR
Gül yüzlü yar gül açmış yanağında
Bal süzülür dilinde dudağında Yanağın öpmeye kıymaz periler Hizmete koştu dolaşır bağında Hayalin gerçek oldu bütün zaman Aşık giryandır her yaş her çağında Saçının bir teline bin can feda Kul et duram kapında otağında Ne can dayanır hasrete ne gönül Yanar kül olur pişer ocağında Çölü yol eyledim Leyla peşinde Mansur darı durur son durağında Ne güneşte var ne de ayda ışık Gönülde yanan sevgi çerağında Son an adın anayim gül yüzlü yar Bilirim bin hüner var parmağında ABDULKADİR YILDIZ |