SORDU NERGİS SÜMBÜLE MUSTAFA KEMAL’İ GÖRDÜN MÜ...

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i gördün mü
Gözleri sanki gök
Çakmak-çakmak
Köpüklü ak
Duruşu uçarsular gibi
Ak köpüklü bir ırmak

Toplanmışlar
Hep birlikte yiğitler
Almışlar pusatları ellerine
Belli ki savaşa giderler
Dedi nergis sümbüle
Biz de artık durmasak

Doğa geçit vermeyiz dedi yağıya
Koç yiğitlerim endişeniz olmasın
Hele buralara bir gelsin yağı
Çökeriz üstüne-üstüne
Dağ-taş-ağaç-toprak-ırmak

Kuşlar kanatlanıp
Yardıma koştu
Kanatları gök kuşlar
Kanatlarımızda taşırız dediler
Ne yükünüz varsa
Var gücümüzle savaşırız
Yok yorulmak durmak

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i gördün mü

II

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i duydun mu
Boranlarla geliyor sesi
Çağırıyor budunu
Çağırıyor doğayı
Ya ölmek var ya kalmak

Ölmek daha yeğdir
Tutsak yaşamaktansa
Bütün uğraşımız
Türk budunu olarak
Bağımsız olmak

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i duydun mu

III

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i yaşadın mı
Yaşadım dedi gök
Yaşadım dedi yer
Ve hep birlikte dediler
Boşa geçmiştir bil ki ömrün
Yaşadınsa eğer

Neyi var neyi yoksa
Hepsini ortaya dökmüş budun
Sadece yalnız sadece
Bağımsızlığa vermiş değer

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i yaşadın mı

IV

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i andın mı

Karlı dağ doruklarından ovalara
Irgalanır boy-boy
Güzelce ve esrik
Selce akar sesi
Menekşeler -gelincikler
Biz de bu uğraşta varız diye
Bağırır çıktığı kadar nefesi

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal’i andın mı

17.02.98