ÇİÇEK BİLE YOK DALLARINDA


Pusat mı ne
Gül mü ne
Ne güzelde yakışmış
Duruyor ellerinde

Sanki gök yüzüne uçmuş
Anadan-babadan-yardan geçmiş
Gül üstünde gül açmış
Göğsündeki güllerinde

İnce çubuk gibi bir boyu var
Bıyığı bile terlememiş daha
O kadar körpe ki
Daha çiçek bile yok dallarında

Daha o dört on beş yaşında
Tüfek boyundan uzun
Tüfek ağır geliyor
Taşıyamıyor kollarında

Haber yok uzun zaman
Anasının düşü artık
Hayra yorulmaz
Boz bulanık bir sel gördü
Düşünde anası
Boz bulanık bu sel
Gayrı kolay
kolay durulmaz

Tırpan gibi biçer
Biçer yiğidim
Biçer yağıyı
Yiğidimin durulmaz
yollarında

Yavuklusu olmalıydı şimdi
Yiğidimin düşlerinde
Düşlerinde yağı var
O kadar ağır ki bu düş
Düşünü bile taşıyamaz
kollarında

06.98