sahibine ulaşmayan mektuplar...Gayret edilmiş yalnızlıklarımdan; geciktirilmiş sabahlara uzanıyorumyarına ait dogum sancılarında ruhum .... her aşk coğu zaman prematüredir .... o kadar zordur ki yaşatmak ... ve sen yalancı bedeninde ,insanları kandırsan da ruhunu kandıramazsın .... zaman gittikçe ağırlaştırıyorsa acılarnı, akan yağmurlar temizlemiyorsa yüreğini eskiyorsak, beynimden geçen kelimeleri aktarabilirmiyim içine tüm cazibesinde ışıldıyorken dolunay soru işaretlerine cevap bulabilirmiyim ... sevdaya tanık hüzünler içindeyken ... cevaplarını bekliyorum , maskeyle dolu ruhunun yansıması olmaz ki sevgilim .... gözlerine bağlanmış zaman yalancı sevdalara gebeyken ruhun ne beklersin ki benden ... her gece masallar anlatıyorsun insanlarına, yalnızlık siyahında gecelere düşüyor sesin , hayallerin mi gerçek yoksa , gerçeklerini hayallerinle mi boğuyorsun avuçlarımın arasından kayıp giderken tensel sıyrıklarında ruhun ... uyku aralarına sıkıştırılmış sevişmelerin oysa gitmeye yakın nasılda bakmıştın yüzüme ... zaman yanı başımızda biriken vedayı getirirken saklanmış kelamlarını taşıyorum ve gidiyorum ... lal yaşanmışlıkları geride bırakarak Gayret edilmiş yalnızlıklarımdan; geciktirilmiş sabahlara uzanıyorum Tüm kopukluğumda saçılıyorum yollarına Aynı başlangıçlar çıkıyor yolum küs zamanlara söylenmiş bir hoşça kal yüreğimden sana akıyor sessizce ve kimsesizce ....geceye düşen kelimelerde.... 30 Aralık 2010 Cuma sahibine ulaşmayan mektuplar... |