UMUTLARI VARDI ONUN DA..
O güzel yüzünden eser yoktu,
İliği, kemiği koktu, Hayat artık onun için çoktu, Çünkü o da, iskeletti sonun da. Her şeye rağmen, Umutları vardı onun da. Dışarıya çıkmadan, hep makyajını yapardı, Zenginlik uğruna, bu dünyaya tapardı, ’Hak’ denilince, köşe bucak kaçardı, Çünkü o da, hakkı buldu sonunda. Her şeye rağmen, Umutlar vardı onunda. Mal yığmakta hayatları tokatlar, Şimdi, göz çukurlarına dolmuş topraklar. Üzerine düşmüş sararmış yapraklar, Çünkü o da, mezardaydı sonunda. Her şeye rağmen, Umutları vardı onunda. Bilemedi, yolun çabuk bittiğini, Son nefesinin uçup gittiğini, Elleriyle kendine kötülük ettiğini, Şimdi o da, metafizikti sonunda. Her şeye rağmen, Umutları vardı onunda. Doktordu, beyaz önlüğünü giyerdi. Hep, kritik ameliyatlara girerdi, Kaybedince hastasını, terini siler, giderdi. Çünkü o da, kaybetmişti sonunda. Her şeye rağmen, Umutları vardı onunda. Yine beyaz bir önlükle girdi, mezara, Kaderimi kıskandı yoksa, geldi nazara, Ahirette çıkacak, yalınayak pazara, Çünkü o da, pişman idi, sonunda. Her şeye rağmen, Umutları vardı onunda. |