10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3169
Okunma

Benim adım yağmur damlası,
Önceleri buhardan ibarettim.
Yükselerek, yoğunlukla,
Bulutlara eriştim.
Süzüldüm atmosferde,
Bulutların üzerinde gezinerek,
Kol kola sevgili oldum onlarla,
Hava trafiğinde dizilerek.
Çok güzeldi bu hayat,
Bulutların üstünde yaşamak,
Buhardan suya dönüp,
Hayatı suya taşımak.
Yağmur mevsimi gelince,
Öfkelendi bulutlar,
Karartı gözyüzünü
Yere doğdu umutlar.
Bu önemli işaretti,
Veda zamanı gelmişti artık,
Toplandık diğer damlalarla,
Yağmak için, bulutlardan aktık.
Kütlem saydam ve serin,
Yer kabuğu uzak ve derin,
İniyoruz aşağı, sayısız damlalar,
Mutlu olma sırası, tabiatın ve yerin
Az sonra vuracağım bir objeye,
Belki bir canlıya yada cisme
Yok olacak serin, saydam vücudum,
Belki de karışacağım bir birikintiye.
Hayat vereceğim bitkiye, toprağa,
Tekrar buhar olma pahasına, öleceğim
Yazılsın bu hikayem, duvara, yaprağa,
Su damlası uğraşında, yine buluta döneceğim.