Aramakla Bulunmaz
Aramakla bulunmaz
Fakat bulanlar Arayanlardır. Herkesin aradığı Bir nedir? Onca güzellikten Bir tek seçilir. Dolaşmıştım bende sayısız zaman İstanbul kaldırımlarında Dokundum zaman zaman. Neydi aradığım? Arayan kim? Bu arayışlarda kaybolan mıyım? Aşk aşk diye döndüğüm sevgili ne? Yok diyorum ki kendime, Aşk ekmek gönle Büyük bir aşk için olsa gerek Bir sevgiliye kavuşmak Sevmeyi, sevilmeye Bir adımmış meğer. Anladım o gözlerdeki bakışı Diyor ki yanılarak, Bu koca dünya sende ey aşk Anlam sensin, Amaç sen, Nasıl neye gideyim Bir sen varsın Her şeyden ötelerdesin. Yok, İnsan Yaratılış amacını saptırıyor Araçlar birer amaç olmuş Kendi yonttuğu putuna methiyeler düzüyor. Kaç kere gördüm Kör olmuş kalbi Duymuyor Duyurulmuyor Nasıl bir insan Ya Rab Yaşarken kemikleri sayılıyor. Sanki bin yıldır mezarda Ölüm için beklemiş, Öldürmüş vicdanı Zavallı, sevgili Zavallı çocuk Mal ne varsa verilen Birer araç olan Hepsi koymuş karşısına Secde üstün secde ediyor. Sordum neden Neden kör ve sağırsın? Bu kalbi aklı diriltecek olan vahiy Gelmedi mi? Alemlere Rahmet olan Nebi Örnekti Modeldi, değil mi? Boyu posu, Yediği yemediği değil Yaşayan iz bırakan Allah’ın istediği örnek insan Nefes alan yaşayan Peygamber değil miydi? Neden tabutuna Bir çivi daha çakıyorsun. Gökler ve yer neden Hep dönüyor yörüngede Onlara gelen vahyi görüyorsun da Sana gelmiş Kur’anı Görecek feraset hani nerde? Haydi kardeşim Tut elimden Allah buyuruyor İnsanı alaktan yarattım Bir sevgidir ki Sevdim ki canına ruh kattım. Ve eğil dedim Ey İnsan Onca azamet karşısında Sana yakışan küçüklüğünü bilmek Küçüldükçe Yaratan karşısında, Mahlukatlar önünde büyümek. Sakın kanma, Şeytan ve taraftarları Durmandan bağırırlar Dünya bir yana Ahiret bir yana diye. Sen iki dünyası olan insansın Asıl akıbet ahiret der Dünyevi olan ne varsa Cennet karşılığında verirsin. Ya Rab, Kabul et; Canlarını, mallarını, Her şeylerini Cennet karşılığında veren Salih kulların arasına, Amin Amin Amin... (Aralık 2010 İstanbul) |