Yaprak ve Meyve / İnsan ve Salih Amel
Birazdan gelip kaldıracaklar yerden
Yeşil yeşil baktı ağacın en tepesinden. Çok üzülmüştü küçük tomurcuk Daha yeni yeni görmüştü, Doğmak ölmeye hazır olmakmış. Çırpıntı tuttu kalbini Sanki yerinden çıkacak. Daha cenaze alayı kalkmadan Kendi de yemyeşil çimenlere dalacak. Dur dedi, Sevgiye boğulacaksın Bu kadar açılma yüreğim Değerini anlayacak Yürek hemen bulunmaz Aşk dediğin sınanmadan/bulanmadan, Durulmaz. Yeşiline yeşil kattı Onca yaprak arasından Birine değseydi ne olurdu Yaşamın renginden renk alırdı. Rüzgar esti dal yoruldu Hayat dediğin bir meyve ki Yaprağın getirdiğiyle büyür, Ömür sermayesi erirken Meyve dalında ağır ağır yürür. Ahireti gördü yeşil yaprak Yerde kuruyan kardeşine bakarken Erdiğinde toplayacak Emaneti veren Allah. Amacı nedir bu yerin Toprağın, göğün, ağacın Kuruyup bir yaprak Olmak mı harcın? Haydi, Ey her şeyin yöneldiği gerçek... Aşkın olan aşkı bil, Var oluş amacın Allah ile diril. (Aralık 2010 İstanbul) |
Toprağın, göğün, ağacın
Kuruyup bir yaprak
Olmak mı harcın?
Haydi,
Ey her şeyin yöneldiği gerçek...
Aşkın olan aşkı bil,
Var oluş amacın Allah ile diril.
KUTLARIM..HER İNSANIN BİR GÜN ÖLÜP VE TEKRAR DİRİLDİKTEN SONRA HESAP VERMEK İÇİN YÜCE ALLAH'IN HUZURUNA ÇIKACAĞINI BİLMESİ LAZIM....ŞİİRİNİZİ VE SİZİ YÜREKTEN KUTLUYORUM.