elais(IX)gökkuşağı sevinçli bal damlası gözlerinden yüzüne yayılan sevinler elais gamzelerinin çukuruna pervasızca dolan gülüş nar kırmızı dudaklarına değen biricik buse alev ateş tenine dokunan bir tek öpüş bir ben olmalıydım bir ben elais... körfez tutuşup tunca kestiğinde lacivert yaz akşamlarında mehtabın deli seyirtmesi yıldız yıldız gökyüzün denizlerinde haylaz yakamoz oynaşması durmaksızın deli deli adımı kumlara yazdığın bir ben olmalıydım bir ben elais... soluduğun içine çektiğin sıcak o bir yudum nefes için yandığında kana kana içtiğin yudum yudum suyun ocağında tüten duman sofranda kurumuş bir lokma ekmeğin Koca ömürde yaşanmış tek bahar ben dalında biricik gül yorgun gecelerine sabah yine ben olmalıydım ben elais... elais mavi gökyüzü ben beyaz bir bulut sen Sağanak yağan yağmurlar ben gökkuşağım sen Dikenli kurumuş dallar ben o dalın biricik gülü sen Gülü sen olmalıydın çeperine düşmüş çiğ damlası ben elais... Hasan ODABAŞI |