özlemlere susmayı öğretemedi şair..
ne güzeldi yürek sesin . okudukça kendimden bir şeyler buldum sanki.
kutlarım güzel yüreğini ve kalemini sevgimle

Şairle şiir'in söyleşisi ve birlikteliğin böyle güzel ve ince ince anlatımı..
Her dizesi ayrı bir haz ...
yüreğinize ve kaleminize sağlık Zeynep hanım..

Ve aradan zaman geçti, şiirlerin de, sımsıkı sarılmaların da yalan olduğunu öğrendi, kahroldu.

Mükemmeldi arkadaşım.
Paylaşım için teşekkürler, saygı öncelikli sevgiler.

Bitmemiş şiirleri gibi sımsıkı sarıldı kadınına.

ÇOK ÇOK ANLAM YÜKLÜ DUYGU PAYLAŞIMYDI...ZEVK ALARAK OKUDUM..YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN

Eğnim Aşk!

Çok özgün bir başlıkla girişmiş bu kez şiire Zeynep Nilgün.Okurunu bu adla selamlamanın belli ki bir nedeni var.
Bir içselleştirmenin varlığından söz etmek olası.
Şiire daldığımda,anlatılanların bu savımı doğruladığını görmekteyim.
Şiir dili özenle seçilmiş .Anlamı güçleştiren sözcüklerden ,imgeselliğe yaslanan söylemlerden kaçınarak sona ilerleyen düzenli bir öyküleme var şiirde.
Daha giriş’le başlayan sözcüklerdeki harf oyunları şiir severlerin dikkatini dağıtmadan finale değin uzanıp gidiyor.
Sevme eylemini sevi’nin üzerinden arama/bulma uğraşı bu olsa gerek.Bir kutsal alan içinde görme uğraşı bence bu .Karşıtını düşünmek şiire bir eksi imi koymayı kaçınılmaz kılardı.
Şair’in sesiyle başlayan/başlatılan duyuş bir lirizm dinletisi atmosferi yaratmış.Bu izlek,Şairin,şiirin koridorlarında kararlı yürüyüşüdür aslında.Belki de bu soluksuz diyaloglar ‘kendi tarihinden’ de geçmenin başka türlü anlatısıdır.
Eğnim Aşk’ta belirleyici bir biçimde dikkat çeken şey, hem duyuşun hem de söyleyişin aynı frekanslarda olmasıdır.
Bu frekanslardan fonetik anlamda incelikli bir ses akıyor.
Uzun şiirlerde sıklıkla bir zemin kayması görülür.Şiir uzun soluklu olmasına karşın böyle bir oyunbozanın etkisine uğramamış.
Şiirin, girişten ve finalden sıkıştırılmış duyumsayışı veren bir yanının olmayışı Zeynep Nilgün’ün ustalık özelliğini de ortaya koyuyor.
Şiirinde ;yapıya,sese,çoklarının es geçtiği öğelere önem vermesi yönüyle bir ayrıcalık yakalamış . Bunu yaparken ,yaşama değgin unutulmaması gereken o pak ve sevecen sevi’yi de okurların ruhlarına yeniden nakış nakış işliyor Şair.
Yüreklerimizin bütün notalarını ince ve bir o değin ağır başlı bir perden şiirin diliyle seslendiren Sayın GÖKÇEÖZ’ü bu harika söz varlığından dolayı kutluyorum.

Erdemle.

Şiirdeki anlatım dengesi o kadar güzel ki boğmuyor okurken.. Bir masalın içinde figüran gibi okutuyor şiir kendini. Kahraman ise şiirin kendisi... Belki şair.. içine girmek de mümkün masalın lakin uzaktan seyretmek her zaman tercihimdir... ''kavgaya karışamamak yaşama özrümdür'' diyen yaşar bedri özdemir gibi....

Değerli kalemi ve kıyısından izlediğim masal şiirini kutlarım..

Selam ve saygılarım ile..

Oldukça iddialı bir serbest!
Tüm umduklarımı bu şiirde buldum.
Tebriklerimle Zeynep hanım.
Geceme düşen bir güzellikti.