sadece ay ışığı şahitti iki gölge sessizliğine

Düş müydü penceremin önünde duran
Yoksa gözlerimde sessizce büyüyen
Bin bir gecenin efsunu muydu?
Bilsem, bir mektup yazacağım ellerimin hecesiyle
İnce kelimeleri döşeyeceğim ön söz olmadan beyaz çarşaflara
Ve dibine dalacağım masum bir masalın
Saçlarıma takılmış gelin teli ve açılmamış duvağımla.

Bir sarhoşluk var odanın nefesinde
Noktasız sözcükler yalpalıyor belleğimde
Salaş meyhanelerde kaybolmuş naralar gibi
Özlemleri tokuşturuyorum avuçlarımın içinde
Bir adım ötemde efkâr fişleniyor
Dili dolaşıyor sarhoş şiirlerin
Kimsesiz bir âşık
Göz bebeklerimde ağlıyor sessizce.

Yokluğunla üşüyüp gökyüzüne bakıyorum
Güneş çırılçıplak
Adresim ayazlarımı yakmayan mavi
Usulca sesleniyorum, ört üstümü
Üstümü ört diyorum annemin ninnileriyle
Uzanamıyorsun
Beyaz hasretler dalgalanıyor ellerinde
Titriyorum güz dönümleri gibi
Buz tutuyor sol yanım.

Birden
Başımı okşayan çocuksu sevinçlerimle
Uyanıyorum rüyamdan
Sanki
Kalbim fırlıyor acemi sevişmelerden
Bir nedeni var diyorum
Al al olan umutlarımın
Telaşla takvimleri karıştırıp
Günleri açıyorum ardına kadar
Şahikalarında başım dönüyor.

Şimdi küçücük penceremde
Gurbet kokunu çekiyorum içime
Yüreğime imge imge vuran isyanlara
Sevdamın gizlisini anlatıyorum
Ayaklarıma dolanan kumsalı
Yaz sıcağında terleyen sevişmeleri
Sokak aralarının sevgi kokulu kaldırımlarını
Anlata anlata bitiremiyorum
Elin aşkıma değdiğinde ihlal ediyorum tüm kuralları
Sabahçı kahvelerine düşüyorum uykusuz gözlerimle
Kuralsızca bekliyorum
Kuralsızca seviyorum.
Kendimi sana ekliyorum kuralsızca.

Zeynep Nilgün Gökçeöz