Başa Kakmıyor
Gönlümü mıh gibi delen gözlerin
Artık bana sevgi ile bakmıyor Ayrılırken sarfettiğin sözlerin Ne yapsam peşimi hiç bırakmıyor. Volkanlar sönerse külü yakar mı? Kan damlayan gözden yaşlar akar mı? Mıh, giren gönülden kolay çıkar mı? Zannetme bu sevda canım yakmıyor. Gönül kendine gel cefayı bırak O vefasız artık sana çok ırak Can tende olsa da bu zalim firak Sahte dostlar gibi başa kakmıyor. Alı al moru mor hayat rengarenk Bana gelince mi bozuldu ahenk İstemem arkamdan gözyaşı çelenk Kesseler tenimi kanım akmıyor. Çanakkale 27/12/2010 |
Kapadokyadan selamlarımızla.
Güzel bir duygu yüklü şiir.