Öğretmen can öğretmen,
Bilgiler deryasında baştır o.
Cehaleti söker yüreklerimizden
Şekil verir, yoğurur,
İki göz üstünde kaştır o.
Eritir kötülükleri aydınlık yağar,
Zaman onu öğütse de,
O ışık olur,
Her sabah yeniden doğar,
Güneş olup aydınlatırken,
Bereket yağan gözde yaştır o.

Her çocuğun yüreğinde yaşar,
Ve bir hürriyet başlar,
O hasretin ve özlemin sona erdiği yerdir,
Çiçeklerin dilinde koku,
Hiç batmayan güneştir o.
Kılıcını acılarla bileyen,
Zulmet yurdunda bir ışık, bir eştir o.
Göğün kıyısında çiçek,
Kaderle pişirilen aştır o.

Alnımızda nur,
Kalbimizde tahttır öğretmen.
O ana kokulu sevgidir,
İnanç özlü kâinatı sindirir sözlerine,
Sarar ruhlarını çocukların,
Sevincin yankısını paylaşır,
Her gecenin ardında açan,
Yeni bir sabahtır.
Gecelerin karatahtası,
Gündüzlerin ak yürekli tebeşiridir.
Bir pergele uç olur,
Çember, çember çoğaldıkça yüzlerde,
Kimsesizlerin kimsesine, düştür o.
Her devirde en sadık, yoldaştır o.

Muzaffer TEKBIYIK