zaman dalga geçer
sana her geçitten elma topla demiştim
çamuru kandır, hurmayı ve çölü ateşe ver el yazmalarında dövüşenleri ruhundan aşağı it korkundaki kaçağı takip et sana kimsenin mezarını sırtında taşıma seni içinden eden içlerden çık senin olan gözleri rüzgarla seç, yıka sonra aynada gördüğüne ibadet et demiştim şimdi geniş, iç içe körlükler içinde sırtına sönmüş âlemler bağlı ne kadar yürüsen de hep ben dediğinle aranda bakınca karanlık yüzler korktuğun bir gökyüzü kansan da şiir şiir yine de bu benim desen de taşlar güler, zaman dalga geçer demiştim |
şiirce