aşk yarın...bir düşyanığı adım silik dilinde ve kaç ölüm var içinde tersine dönsem geçip gitsem ömrümden gözümün görmediği mutluluk bir ucu hep karanlık can yakarken papatyalar yağmur tenimde ağlar bir yığın sancı kayıbım...sebepsiz... çevirsem başımı vurgun İzmir’de rüzgar koynumda zamansız dalga sendeler sığ koylarda oysa yokluğunun kıyısı sonbahar ve şimdi yeminleri çözerken sözlerinden AŞK yarım kalıyor ellerinde yitip giderken azad et beni... seviyorum bilmesende... bilinmeyen tarih... |