ZOR BİR GÜN.
SEN yazarsan, / yazsan,
Korkabilecek en yanılmış duyguları, Mor aletler işlenirken, Düzelttik mi yanlışları? Emelleri düşünürken, Aklında geçiriyor musun dor atları? Yürürken sessiz sessiz Derin derin yaşıyor musun ince ince burkulmaları? Yine öylesine, öylesine Alışabiliyor musun? Kibirlenmiş dudaklarında dökülen Sözde nazik, Hakaretsel alayları. Sen var ya! Yaşamına bitler, Enikler, Dadanmış. Seninse yaşamının tüm sistemleri Tümden, Ve dünden Kandırılmaya alışmış. Bu çürük, Ve çirkinlikler üzerine kurulan, Bu hayatın, Normal olduğuna kanmış, |