Koptuk da o bataklıktan,inleriz ney misali.
Ve kanlı eylüllerde kalan sevdalar
onulmaz bir yaradır şimdi.

oysa
daha az önce
bir Erzurum ıslığı dondu dudaklarında
"Erzurum çarşı pazar,neydim amman aman"
İçimde bir hicran ki kal-u beladan...
.....................................................



Yine bizden güzel yazdın ya üstad ,gel de kıskanma.Tebrikler kardeşim.








































































Arman Turaçhan tarafından 12/30/2010 11:46:53 PM zamanında düzenlenmiştir.

Üzülme, güneşin sıcağı denizin mavisi sana hasret
Kırların yeşili, bal mumundan düşler senin eserin
Geçmişin den geleceğe gül kokusu sensin ufuklar
Kalk diril umutların mavilerine kararmasın be çocuk…

Gülay GÖKTÜRK

Mavi yürekli çocuklar bazen içimizde bazen çevremizde...Kaybetmeyelim o çocukları..
Tebrikler...Slm ve dua ile..ESRA

gülce ustasından
serbestçe güzel bir söyleniş
sağlıcakla kalın

mavi karaya bulandı artık...

ne çok hüzündü şiir
Tebrikle
Sevgiyle kalın

çok hoş kısa sözlerin büyük cümleriydi emegine yüregine saglık usta

oysa
değilmi çocuğun adıdır umut
ve kaybedende yine
aynı o çocuk...

dua ve selam ile abim...sevgiler....

"Sokak karanlık
Kuytuda heyula
Işığa kaç mum eriyor
Kaç ateş değiyor tene"
Gecenin en ıssız anında, etraftaki "heyula" gibi gölgelerden ürkerek yürüyen yapayalnız bir insanın yaşadığı ürpertinin yansıması var bu dizelerde. karanlıkta insan hep aydınlık hayaller kurar. Ne mumlar eritir yüreğinin ateşinde. karanlıklar, insanın kendini bulabileceği en müstesna fırsattır aslında.

"Kalabalık
Şehir şehir yürüyor
İnsan
İçten içe çürüyor"
Dedim ya, insan karanlıkta kendini bulur. asıl insan olduğunu o ürperti içinde idrak eder. Günlük hayatın koşturmacası içinde adeta "makineleşen" insan, güneşin terki ile bir yüreği olduğunu hatırlayıverir. Bu yüzden şiirler genellikle gece yazılır, vicdan muhasebesi bu zaman diliminde yapılır. Geceleri kısaltan modern hayat olgusu, insan hayatını da kısaltmıştır hakikatte.

"Hayat mı sığ yürek mi büyük
Gözleri bulut
İçi gökyüzü olanın
Dünya
Omzunda yük"

Bülent Akyürek, bir kitabında diyor ki, "Bizim çocuklarımız doğuştan Skoda bacaklıdır. Skoda marka pikapları eskiler iyi bilir. İçe doğru olan tekerlekleri, yük arttıkça düzelir. Bizim çocuklarımız da böyledir. Bu Skoda bacaklar, hayatın yükünü üzerlerine aldılar mı, düzelir"
Aslına baklırsa, "Dünya mü'mine yüktür" Çünkü onun rahat edebileceği yegane yer cennettir. Hedefinde hep orası olduğu için dünyanın yüküne katlanır. Kulluk şuuru bunu zaruri kılmaktadır zira. İçinde sonsuzluk olanın kalbine fanilik sığmaz ki.

"Güneşe yürüse çocuk
Sabaha bir ışık kala
Yıldız kayar bahtından

İnsanlığı tüketir
Ruhsuz bronz ten
Ve putlaşır mülk"

Cahiliye dönemini hep ilgiyle okuruz. Putperestliği içimize sindiremeyiz. Günümüzde o kadar çok put var ki; Bir bilse insan.
Hak'tan ziyade neyi seviyor ve ehemmiyet veriyorsak, o bizim putumuz olmuştur. Allah korusun!
Şiir güzeldi. Mesajı ile ilgili kocaman bir kitap yazılabilir.
Ancak ben bu kısa mesajla iktifa eyleyeceğim.
Saygılarımla.



Halil Gülşen tarafından 12/19/2010 12:02:46 AM zamanında düzenlenmiştir.

mavisi kaybolan çocuklar
tutun ellerimden
size mavi tutmayı öğreteceğim
sayılmayacak kadar
ve çalınsa da geri dönecek her bahar...


tebrikler üstad...

Akşam titrek ve ölgün
Kızıla çalar gün
Duygular akkor
Biteviye çoğalıyor
Mavisi gecelerde
Kaybolan çocuk

neler kaybolmadıki dost neler neler geride boynu bükük kaldı nineler...sevgiler güzel şiirine ve yüreğine...