Setenay yeşermiş ağaçlara asar düşlerini
Sarı sırma dizinde bol güneşli bahçede
İşler gergefine gamzeli gülüşlerini
Menekşe bakar gözleri kızarır yüzünde gül

Yamaçlar uzak hava sert ruh tedirgin
Oğul tadında göklere kartal gerek
Devler amansız ölüm solumada yer
Dağlar sanki Savsırıko ata vurunca eyer

At yelesinde rüzgâr çığlık gibi zaman
Ana yüreğidir dayanmaz yarıldıkça derinden
Ölümcül vuruşlar iner kılıçlar kana keser
Vurulsa ölecektir yumuşak dizlerinden

Setenay soylu kadın delice koşar dağlara
Çitin dikeni can yakıcı kaç bin yıllık efsane
Topuğundan gül fışkırır aşk doğurur çağlara
Ateş tarlası gelincik kan tutar beyaz gülleri

Yele taratır saçlarını bir bitimsiz eylül
Kafkasya’da artık kırmızıdır gül

Mehmet ÖZDEMİR









(Efsanevi Çerkes kadın kahramanı Setenay Guaşe.

Setenay ismi günümüzde "gül" anlamında kullanılmaktadır.

Nartlar’ın efsanevi kadın kahramanı, çiçeklerin en güzeli olan gülle eş anlamlı tutulmuştur. Gül ile Setenay arasındaki ilişki şu şekilde anlatılmaktadır.

Setenay bir gün sırma işlerken, uzak dağ yamaçlarında genç oğlu Sawsırkho’nun devlerle savaştığını, devlerin onu öldürmek için dağdan tekerlekler yuvarladıklarını ve oğlunun ölümle karşı karşıya olduğunu görür. Elindeki gergefi bırakarak oğlunu kurtarmaya koşar. Bahçe çitinden atlarken ayağına beyaz güllerin dikeni batar. Ayağından akan kanlarla beyaz güller kırmızıya dönüşürler. O günden bu yana Çerkesler gül anlamında "Setenay" ismini kullanırlar. ) Alıntı