Baharat kokuludur

Akşam üstleri Mezopotamya’da

Kara sevdalara tütsülüdür bacalardan gökyüzüne yükselen

Zencefil, tarçın, kekik kokuları

Karanfillerdir toprak damlı evlerin

Pencere kenar süsleri

Rengarenk yaprakları güneşe tutkundur

Secdeye durur adeta bahratların en nadidesi karanfil

Güneş ışıklarıyla selamlarken toprak damlı evlerin

Beyaz çerçeveli pencerelerinde gökkuşağı renklerine bürünen karanfilleri

Güneş çoktan yol almıştır

Kışkırtan bakır kızılllığını bırakarak

Kurşuni dağ doruklarına

En doğuda ayla sarmalaşan parlak bir yıldız

Göz kırpar tüm ihtirasıyla günbatımında güneşe inatla

Kızılla buluşan kurşuni zirvelere MEZOPOTAMYA’DA



Picasso tablosudur renklerin ihtişamı

Baharat kokulu akşam üstleri Mezopotamya’da

Sarısı buğday başaklarında fırçalanmıştır ustaca

Toprağa tualdir tüm renkler

Kırmızıdır renklerin en katıksız olanı

Şartı bıcak kesmece karpuzlara sevdalıdır

Yeşile yanıktır dut yapraklarında tırtıl

Kozaya aşıktır ölesiye

İpek böceği yırtarken karanlıklarda kozasını

Boyanır işte o anda gökkuşağı renklerine



Kelebek olma sevdasıyla kanat çırpar özgürce

Renklerin ihtişamını alır kraslar, fistanlar, kotikler

Saf ipekten dokunurken renk cümbüşüyle puşiler

Puşicilerin yüreğine yol alır

Ayağı halhallı, burnu hızmalı ince belli kızlar

Hayal konuğudur puşi tezgahlarında yürek yangını sevdalıları

Parmaklar ipeğe dokunurken yürek çarpıntılarıyla

Tüm renkler bu sevdayla işlenir puşilere

Baharat kokulu akşam üsteleri MEZOPOTAMYA’’DA



17 / EKİM / 2010



Birsen İNAL