Sevileni vurmanın en etkili yolu onu laik olduğu vechile sevmektir sanırım...Sonra da bu eşsiz sevgiyi kelimelerle, beden dili ile ifade etemektir kanımca..Tıpkı şiirinizde olduğu gibi...Sevilenler, ne kadar ,ne derece, nasıl sevildiklerini bilmek isterler... "Seni çok sevyorum" dersiniz. "ne kadar" diye cevap alırsınız...o yüzden sevginin mayasında bulunan, ona tad veren hususları, sanatsal bir üslupla sevgiliye aktarmak da çok önemlidir...Seçilen sözcüklerin nazik, ince, nadide, kıymetli vb.türden olması gerekir...Diğer yandan bir takım pırıltılı ifadeler kullanmak yetmez...Bu söylemlere laik olduğunuzu, samimi, candan, yüreğinizi ortaya koyduğunuzu, özverili olduğunuzu, onun için yapamayacağınız hiçbir şeyin olmadığını, çok değer verdiğinizi, gönlünüzün tek sultanı olduğunu, yaşam biçiminizle, düşüncelerinizle ortaya koymanız ,sevdiğinizin bu değerlerin gerçek olduğuna kalpten inanması gerekir...Sözün özü sevgiler katıksız, içten,sonuna kadar olmalı...O zaman sevilen de size kalpten bağlanacaktır...Sevenin bu kadar samimi duygu düşünce ve davranışlarını gören,buna inanan bir sevgili de sevmemezlik edemez bildiğim kadarı ile...Sevgi, kendini bulduğu kalbe gider, zorlamayı sevmez...Ani derler ya "zorla güzellik olmaz" diye...Ben şiirinizdeki sözcükleri,duyguları bu şekilde anlıyorum...Yüreğine, kalemine sağlık...tebriklerimi gönderiyorum...Entellektüel.