Bir Misalsiz Aşk
Hazan yağmurunun son damlasında
Ersem iklimine yeter sevgili Yazdığım destanın tüm imlasında Hece sen nokta sen adın ezgili. Hüzün misafirim hem de en ağır Dalımda hasretin tüter ateşi Öyle bir efsane aşkıma sağır Gözümde tütüyor bulunmaz eşi. Yağmur damlaları gülleri sever Buluda sevdalı turna katarı Sılada hasreti olan can ever. Erbabı inletir curayı tarı. Sitem gözlerime çekili bir mil Kahır kalemimden sızan süveyda Çözemez bu aşkı ne fal ne remil Takvimlere küskün dilinde veda. Gül yaprağındaki çiy damlasında Sana dair iz bulurum her seher Sensin gönlün yatan som hülyasında Sanadır gönülden huruçlu sefer. Bir misalsiz aşk bu tarife sığmaz Gamzesi gül emsal hep can evimde Onsuz toprağıma yağmurlar yağmaz Onun hüznü saklı daim sevimde. Ankara,05.12.2010 İ.K |
Kutlarım.