Sabır Taşı
Yüreğimi avuçlarında ezdi o Leyla.
Sükûtu giyindim de etmedim hiç vaveyla. Kan çektim yüreğimden uykusuz gecelerde. Onu gördüm göreli zaman ve mekan sevda. Sabrımı mı deniyor gamzesindeki okla. Genleri uyuşur mu cihanda açın tokla. Sükutum bu bağlamda inkisara dönüyor. İzahı mümkün müdür bu vurgunun hukukla. Eririm dirhem dirhem sabır yarama merhem. Leyle yıldız taç imiş yârin ismiyse mahrem. Sinemi kavuran kor dudağımda duadır. Derdimin tek nedeni derdime çaredir hem. Bir közdür hiç sönmeyen bende onun sevdası. Gönlümün has sultanı gönül onun gedası. Ondan gelen cefayı sefa bildim daima. Onla mümkün bu cana ancak aşkın edası. Ankara,01.12.2010 İ.K |