İSTANBUL .. BİR DE SEN
Unut beni diyorsun, kolay mı yâr bir düşün
Kulağımda çınlarken şen kahkahan, gülüşün Ateşiyle yanmışsam suçum ne ilk öpüşün Yakıyorsun sımsıcak dudağımda ilk busen Bir İstanbul tütüyor gözlerimde bir de sen!. Usul usul akarken gözlerinden Marmara Gözlerimde canlanır bin bir türlü hatıra İlk günahım ol derdin, açtın bağrıma yara Unuttun mu sendin ya bu sevdaya düşüren? Bir İstanbul tütüyor gözlerimde bir de sen!. Yıldızlarla sevişir, mehtaba laf atardık Sarıyer’le sabahlar Emirgan’la yatardık İstanbullu güzel kız.. ne dilekler tutardık Hayalin doludizgin üstüme at sürerken Bir İstanbul tütüyor gözlerimde bir de sen!. Hasret kalmış denize, sevgine muhtaç gönül Bir işaret beklerdi senden; bir ilaç gönül Neylesin nisan, neylesin yağmur, kıraç gönül Kaç bahara bedel; “seni seviyorum” demen Bir İstanbul tütüyor gözlerimde bir de sen!. İki laf etsem; biri “sensin”.. sana diyorum Çağırsan da gelemem, bahtımdan ürküyorum Şimdi bana gülersin; desem ki, korkuyorum Issız, sensiz bir yerde korkuyorum ölmekten Bir İstanbul tütüyor gözlerimde bir de sen!. Kızıl saçlar tutuşur ufka karşı otursam Yemin olsun bir daha.. daha şiir okursam Buğulu gözlerinle nedir böyle her akşam Hançer olup, ok olup yüreğime işleyen Bir İstanbul tütüyor gözlerimde bir de sen!. GAFLETÎ ne söylesin sana sitem kâr etmez Aç gönül defterini, sayfalar inkâr etmez Şu kalbimi kırdın ya.. korkma intizâr etmez İzin ver kölen olup kalayım müebbeden Bir İstanbul tütüyor gözlerimde bir de sen!. |