Ah bu dünya, köhne dünya ne kahpe?
Her bir kese işve yapar söz verir.
Al boyanır, şal kuşanır hep sahte
Ümit verir işmar eder poz verir.

Ne şahları vezirleri aldattı
Nice öksüz yetimleri ağlattı
Parmağında ah kimleri oynattı
Ya bal kaymak ya bir avuç tuz verir.

Ne güzeller ne yiğitler ardından
Ayrı düştü kimi yardan, yurdundan
Kimi yokluk kimi varlık derdinden
Göçüp gider oğul verir kız verir.

Bir gölgelik bir bostanlık eylemiş
Yalandan bir asitanlık eylemiş
Kara bağrın kabristanlık eylemiş
Alır- verir, döker-saçar.. hız verir.

Fırsat vermez garibanı güldürmez
Sövsen saysan ne kahpedir aldırmaz
Mert olanın muradını oldurmaz
Namertlere akşam sabah koz verir

Hey GAFLETÎ bilmez misin bu handa
Konan göçer, kalan yoktur cihanda.
Gönül verme bu dünyaya aldanma
Ecel basar, ateş düşer köz verir.