Adetiyle Kötülük
Sarıldım üzüntülere, bir tek onlar kucak açtı,
Dertlerime koştum, her yerimi onlar sardı, Kayboldum içlerinde, bir tek sevince rastlamadım, Anlamıştım artık, sevilecek yanımı bulamadım. Hiç sevabım yoktu, var diyecek kadar, Kibirim boldu, görülmediği kadar, Vicdan değil mi, rahat bırakmıyordu her an, İyi olsam bile, borçlu hissediyordu bu can. |