Şiir Karın Doyurmuyor Anne
Çirkefin sokağın tavanına sıçradığı bir evrende
Karışmış bencillikten saatin,akrebiyle yelkovanı bile Duruluğa hasret gözler;her yer yalan dolan,her yer hile Bu temizlikte şiir karın doyurmuyor anne(!) ’Hak’kın mideye bağımlılık yaptığı bir yerde Şerrin şapkası emanet duruyorken serde İblisin Melek tahtında oturduğunu gel gör bir kere; Bu temizlikte şiir karın doyurmuyor anne (!) Aydınlıklar karanlıklara teslim bedenlerde Kul büyüsünde şehvetin ölüyorken de Yüreği açlık kokanlar tokluk hissinde Tokluk buysa;Şiir karın doyurmasın anne... Selim Akgün |
Kul büyüsünde şehvetin ölüyorken de
Yüreği açlık kokanlar tokluk hissinde
Tokluk buysa;Şiir karın doyurmasın anne...
ÇOK GÜZEL MANA YÜKLÜ ŞİİR OKUDUM. KALEMİN ŞEN OLSUN. SAYGILARIMLA...