Efkar-ı MütemadiBu ısrar-ı sabit durumu hiç değişmedi bende, İlk önce başlamıştı manyak-ı cinneti inhitatiye, Sonrasında ne olur bilemem ama görünen o ki, Yenemeyeceğim devam eden kıprama-i daimi… Allah kimseye vermesin bu sirayet-i vesveseyi, Kendinde olmasa bile onlardan gelmiştir belli ki, Herkes çocukken geçirir mutlaka benek-i firfiri, İstemem iktibas edilmiş muafiyet noksaniyetini… Vaka-i kuşku varsa eksik olmaz sümük-ü daim, Kıprama-i daimle hayat geçmez, bunu bilelim, Eğer birinde avdet-i devr-i veled oluşursa da, Sirayet-i vesvese de başlayacaktır sonrasında… Şu efkar-mütemadiden kurtulma yolu yok mu? O güzel günler bitti, hayatım sabit-i daim oldu, Vaka-i kuşkularla hercümerc oldu yaşam bende, Hayat yorgunuyum, bimar-ı bimar oldum belki de… |
LAKİN MANA OLARAK ANLAMADIGIM ÇOK YER OLDU.
OSMANLICAYI UNUTMAMAK GÜZEL
AMA ŞİİRİ ANLAŞILIR HALE YADA ÜST KADEMEYE YAZAR GİBİ YAZMAK TABİKİ SİZİN TAKDİRİNİZ BİRAZ DAHA SADE OLSA İDİ DİYORUM.
AFFINIZA SIGINARAK.