Bizde BöyleŞiir yazmayı başarabiliyor muyum, ondan emin değilim, Aslında güzel olanı anlarım, okumaktan zevk de alırım, Bendeki performansın ortaya çıktığından da emin değilim, Daha iyis var ama olmuyor, diye söylenenlerden de değilim... O halde ben neredeyim sen nerede, ümmetçe neredeyiz? Belki de bir garip pencerenin önünde etrafı seyretmekteyiz, Varsa bir beceri bana da gelsin derdiyle değil belki ama, Sadece meraktan bakıyor bu yalın gözler, hırssızca etrafa... ’Tarihte büyük medeniyetlere imza atan ecdadın torunlarıyız!’ Diye böbürlenenler de oluyor, kulakları dışarıya kapamıyorsanız, Ne kadar böbürlenen bir halef olduğumuzu siz de anlayacaksınız, Sonra da benim gibi oturacak ve kahrınızdan ağlayacaksınız... Şiir yazmaktan nerelere kadar uzandı bu garip, adı üzerine, öyle, ’Bir dokun bin ah işit!’ dememişler bizim gibi garipler için boş yere, ’Yazamıyorsam derdim yok!’ anlamında değil söylemek istediğim, ’Yazamıyorsam benden bir ... olmaz!’ anlamındadır da denilebilir... |
yani, yazarken becerip becerememek değil meziyet bana göre
kalp ve sevmek gibi bir yücelik olunca insanın içinde
yazar
beğenmeyen beğenmesin umrmda değil benm
ama ben şiiri beğendim
Tebrikler