TEDİRGİNHep bir gün gidecek gibi yaşadık. Yüreğimiz bir serçe ürkekliğinde tedirgin. Kuşlarda kaldı, dallarda kaldı sevdamız. Biliyorsun, sıkıldığımız zaman Şehrin beton soğukluğundan. Alır başımızı giderdik, uçsuz bucaksız yaylalara. Sana dağ menekşesi toplardım İşkenceden kalma ellerimin morluğunda Yorulunca, bir ağaç dibinde mola verir Güzel bir çay demlerdim, ispirto ocağımızda Bir yandan çayımızı yudumlarken Anılara pencere açar Usul usul anlatırdım Eskiden kalma devrimci günlerimizi… İşte o günden kalma bir tedirginlik; Pırpır etmesi yüreğimin. Çünkü, biz aşkı Hep bir gün gidecek gibi yaşadık… Doğan ORMANKIRAN |
bu sevda düşürür eline cânâ
hep sürüklenmekten inan yorgunum
niye kattın gittin seline cânâ
perişan dağınık ve de bozgunum
ne çare düşmüşüm diline cânâ
Eyyub’um Yusuf’um hadi Mecnun’um
amma dayanamam yeline cânâ
yanmış vurulmuşum, meftun olmuşum
saçlarının bir tek teline cânâ
yüklenme bu denli kurban olayım
yetmez mi savurdun külüne cânâ
derde sevdalıyım derde vurgunum