Ölmeden Mezara Gömüyor
Islanırsan bir gün yağmur altında
Medet umar isen yarin kolunda Gözyaşı döker isen gidenin ardında Anılarım geldi dersin aklıma Toz pembe hayaller uçupda gitti bahtımda Sevğim ağlar çare gelmez aklıma Ağlayan gözlerim isyan ediyor bana Resimlerinde hüzün gözyaşlarım gizlenir Umutlarım tükeniyor derde derman arıyor Yazdığım şiirler geri dönmeni bekliyor Kalemi içten yıktın artık direnemiyorum Acılarım peşkeş çekiyor Beni yanlızlığa mahkum ediyor Su ile gül gibi yalanmıydı sevgimiz Sen gül oldun ben seni sevgimle besledim Düşen her yaprağına ömrümü verdim Gülyüzüne bakmaya kıyamazdım Dikenin saplansada ok gibi ağlamazdım Bir kere kapılmıştım senin sevgine Ölüm ecelim olsa seni sevdim kimene Dertli derli vurdum sazım teline Aşık veysel gibi ağıt yakarım Ağlamayın dostlar ben yanarım Avuçlarım nasır tutmuş sazım istemiyor Yare yalvardım geri dönmüyor Beni bir ömür boyu yanlızlığa itiyor Ölüm benim yaşarken kana kana iç diyor Ölmeden mezara beni gömüyor Yazan _ Remziye Çelik Yorum_Remziye Çelik |
SAYGILAR SLM;LAR...