YAŞA(YA)MA(MA)K…Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Rahat bırakın beni... Kar tanesi olayım, ölüme giden... Ya da güneşin kıvılcımlarından biri... En iyisi mi! göçmen kuşları, o bozkırdaki; ahlat-ın yanına eksinler beni... Yarınlar için umut saçarım, Nadasa bırakılmasın, kimse sürmesin, Tarla benim, tohum benim, gün benim. Güneşin yüreğinde, kaç kıvılcım saklanır, Umudum, onlardan birisi olmak. İnsanlar ipek giysi giymesin artık, Tırtıl benim, koza benim, ip benim, Tek arzum, son isteğim, Kozalaktan uçan kelebek olmak. Bir kış günü, uçuşur kar taneleri, Kristalleri, ne birbirine eş, ne de benzeri, Ölüme yol alıyorlar ve beyaz ölüm, Dileğim, onlara arkadaş olmak. Gagasında fide taşır göçmen kuşları, Kayın ile çam ormana, söğüt dere boyuna, Ahlatın yetiştiği yer bozkır ortası, Ahlatın yanına eksinler beni, dert ortağı olayım. Yarınlar için umut taşırım, Sevgiden yana, sevdadan yana, Elli küsur yaşımda, bir kişi sevdim Dizi yırtık, cebi delik pantolonumun. Gün sonrası şiirlerim © (7) İST. 29. 11. 10 / 02. 30 |