KERVANKederliyim, derdimi ortalığa döktüm Yüreğimin ateşi sönsün diye Oysa ne garip, bütün şehir yandı Ve külleriyle sanki ömrüm söndü Artık güneş doğmuyor burada Pişmanlıklar denizinin biletsiz yolcusu Yitirilen bir sevdanın son duası bedenimde Ve sanki adresleri belli olmayan aşkların mezarlığında gömülü Yolculuk nereye dersen Gönül sarhoşuyum, bilemem ki Duyarsan pişmanlık gönül kapım açıktır Bilir misin kervan işaretini bekler, durmak için Umursamayan bir dünyanın Umursayan Âdemoğulları ve Havva kızlarıyız Acılar kervanında çoktan yer almışız Ve çoktan o kervanda biçilmiş kaftanımız 15.09.2010 Mustafa GÖKÇEK |