Yeşil
Yeşilden bir tomurcukmuşum
Yıllar yılı bir tohum içinde uyumuşum. Gün geldi değdi tenime güneş Yemyeşil bir adım, Adım gibi kardeş. Yürüdü kan özü suyum Akıl, vicdan, iman Soğruldu toprak olan yerden. Tevazu ikliminde büyüyen ben Açtım, yorgundum, gün be gün Doldu yüreğime nurdan bir ışık Artık, rüzgarlarla dost, gün yüzüne aşıktım. Titredim, neydi o gök gürültüsü Yanımda açan çiçeğim soldu Kızıl günler vurdu yüzüme Her bir nehrimde akan Binlerce can neferiyle. Çoğaldı etrafımda vahye aç gönüller Bir dönüş ki Rabbe, ne yer tutar ne gök. İnce bir perdeyle örtülen manayı gördüler. Hepsi bir yönde Allah diyerek, Dönüyor geldiği ilk nedene. (Kasım 2010 İstanbul) |