İnsan önce doğuyor, şu dünya meydanına,
Bebeklikten geçiyor, çocukluğun hanına,
Sonra ömür yolunda, emekleyip yürüyor,
Doğuştan atılıyor, hayat imtahanına.

Gün gelince diline, kelimeler taht kurar,
Merakı olan şeyi, ailesine sorar,
Ve artık konuşunca, cümleleri büyüyor,
Sonra her duyduğunu, kendi kendince yorar.

Yaş altıya gelince, başlıyor bir heyecan,
Hayatta bundan sonra, okul oluyor her an,
Sabah erken saatte, artık ilme yürüyor,
Sonra akıl yolunda, dersle geçiyor zaman,

Okul denen mekanda, bir yürek can atıyor,
Her çocuğun kalbine, güzellikler katıyor,
Düşüncesinde hergün, bilgi vermek yatıyor,
Bizler ona kısaca, Öğretmenim diyoruz.

12.Kasım.2010 / Mühlheim am Main

Metin ESER

- 1996 yılında istifa ederek ayrılmak zorunda kaldığım Öğretmenlik, halen gönlümdeki sultanlığını sürdürüyor. Ve her zaman savunduğum gibi Öğretmen olunmaz, Öğretmen doğulur. Öğretmenlik, sanatçılık gibidir. Öğretmen önce öğreten değil, önce eğitendir. O sebeple Öğretmen okulu mezunu olunabilir ama gerçek bir eğitmen olabilmek için Allah vergisi bir yetenek de insanın özünde doğuşundan olmalı diye düşünüyorum. Öğretmenlik; hemşirelik gibi bir ücret karşılığında yapılacak bir meslek de değildir bana göre. Öğretmenlik kutsaldır. Ve kutsal olan bir görevin bedeli madde ile de ölçülmemeli. Öğretmene gereken ve layık olduğu değerde bir ücret verilmesine karşı değilim elbette ama öğretmenliği ücreti için bırakanlar var ki bu benim içimi acıtır yıllardır. Öğretmen, sadece okulundaki öğrencilerinin değildir, aslında öğretmen toplum içinde de eğitici ve öğretici bir sorumluluğu omuzlarında hissetmediği sürece öğretmenim dememelidir de. Toplumun herkesimi, insancıllık, hoşgörü, iyi ilişkiler, düzgün bir üslup gibi birçok konuyu ele aldığında öğretmenler ilk akla gelen kişiler olmalı bana göre. Ve öğretmen herşeyden önce yapıcı, sevdirici, motive edici ve öğrencilerine güç, güven ve enerji verici olmalı, onların hayatı sevmelerine örnek ve önayak olmalıdır. Öğretmen, hiçbir kötü alışkanlığı örneği olmamalıdır. Mesela, öğretmen sigara ve alkol kullanmamalı, kahve kültürü olmamalı ve hem aile hem de çevresindekilerle olan ilişkileri sağlıklı olmalıdır. Öğretmen her iyi şeyin örneği ama her kötü şeyin de fersah fersah uzağında olmalıdır. Bu konu benim için çok hassas ve aslında bu şiir de ADAMLIK şiirim gibi çok daha uzun olabilirdi ama şimdilik bu kadarını yayınlıyorum. Gerçek anlamda öğretmen olan ve kendini öğretmen hissedenlerin Öğretmenler Günü’nü can-ı gönülden kutluyorum. Evlatlarımız hepimizin. Vatanımızın dirliği ve birliği için onları gözümüz gibi sakınalım...Onlar bizim canlarımız...