SEN YOKKEN_RECMSu tuz ve mavi Martıları sayma Devrilidigimde yokluğunun akşamında Bana aynaya baktğın gibi bakma Kırmızı ruj et çürüğü mor Ve açık bir yara Anlamazsın Larva tutsam elim Elimi tutsan gece S a y ı k l a m a l a r ı m İlle de sen Dedim ya Gitmek değildir her ayak sesi Beni ö t e l e m e Senden bir leyla Bir züleyha senden Olmaz deme... Bir düş bir ses Çıplak ruhun hikayesi Bana sevmek suresi gölgeyle konuşan ayin Ululadım üç kez öpüp toprağı yağmurdun Açtım kollarımı çarmıhın çapı yüzüne orantılı Meridyenim tam ellerinde başlayan kuzey Sen yokken Seni aradım dışıma çıkıp her akşam Üşüdüm kış kesti ellerimi Buzdan bir yanlızlıktım üç gün yağmur yağdı bu kente Resim arkası yazılar yazdım- nü çıplaktı Camdan bir arayıştım seni Çarpıp kırılan mor hüzünlere Adresi belli olmayan bir hasrettin Hükmüm geçmedi şehirlere Sürüklendi çığlığım sokağında-duymadın Kendi sessizliğimi büyüttüm sonra Bir şiirin uğultusu geçiyor içimde Esmer bir yürekle bakıyorum beyaz duvarlara Sararmış bir keder müsveddedinde Sonra çok üşüyorum ey tenha Aşk bir ayaz yalnızlıkken Sen yokken Parçalı bir ağrıyla uçuyor kuşlar Beyaz karanlık çatımda yorgun kırlangıçlar Nereye gitsem giden değilim Nereye baksam- Sen değilsin baktığım Bağırsam uzaklığın Sussam uçurumdasın Sen hiç bir şey bilmiyorsun Kendi suyunda girdabın Hep yalan bir yağmura yakalanıyorsun Aslında hep bir yalnızlık adının Aurası Soyunup gidiyorsun ömrünü Bir şehrin kıyısına Sen Yokken Yorgun bir takvimim aşkın tarihinde Her gece kanatırken bir şiirle geceyi Yüzümü unutuyorum siyah ışıklarda... CÇ_ |
yüzümü döndüm
kendime
uslandım
ilk kez sensiz
bilir misin sensiz kalmayı
kendi kendine konuşurken mesela
öyle işte
..
hep yazın olur mu
biz de okuyalım
kaleminize sağlık..