UstaDost diyeni dost bilip dallarını eyince Kırıpta bir kenara atıyorlar be Usta İşlerine gelmeyen doğruları deyince Anında kaşlarını çatıyorlar be Usta Anlayamıyorum hiç, çözemiyorum niye Kandırmak mı gerekli, almak mı lazım tîye Emeksiz şiirlere güzel demedim diye Üç yoruma insanı satıyorlar be Usta Öyle insanlar var ki rol yapıp gönül çalan ’Dostum’ derler genelde ve yahut ’üstad’ falan Söylediği sözlerin yüzde doksanı yalan Onlar ki çırpındıkça batıyorlar be Usta Gerçek dost da yok değil, çok iyi insanlar var Gelip yarana bakar daha sen demeden ’sar’ Alınganlık gösterip , düşürüp gönlüme har Derdime bir dert daha katıyorlar be Usta Kırılmayı yeğledim, eğilmedim dik durdum Doğru yolu bulurlar diyerek hayal kurdum Uyarmaya çalıştım, gerçeklerden dem vurdum Halâ uyanmadılar, yatıyorlar be Usta Çıkar için insanı satıyorlar be Usta . |
nereye kadardı? hiç bir menfaat gözetmeksizin hemde saatlarce pc başında çakılıp kalma pahasına dost bildiklerime(!) şiir seslendiredim...baktım ki suistimale hedef edilmişim.şimdi kestim seslnedirmeyi ve hepside çil yavrusu gibi dağıldı..neredeler? yeni sömürge arayışındalar eminim...
insanın içini acıtan ise **DOSTLUĞUN** bile menfaat üzre kurulduğu güne gelinmesidir...
çok doğru noktadasınız ve bu haklı tesbitlerden doğan şiiride kutluıyorum..selam ve dua ile