GÜLÜM
bir genç yatar
vurulmuş sokak arasında. bir ananın umududur akan, taşlara bulaşmış kanlarda. bir tren kalkar Sirkeci Garı’ndan ve eller havada sallanır...sallanır. ve çocuklar ağlaşır baba...baba diyerek. bir ihtiyar kadın dilenir avuç açıp kaldırımda. bir genç kız dolaşır Beyoğlu’nun ara sokaklarında beli karnı aç gülüm, sıcak bir yuvaya muhtaç ve anne sözcüğüne aç. ve gülüm çocuklar, Marlboro sigarası satar köşe başlarında onlar anasız,onlar babasız, onlar yuvasız. toprak yağmursuz gülüm, ve bereketsiz. ve ambarlar buğdaysız. ben kalmışım sensiz bir şey mi ki gülüm. 03.06.1980-BURSA |
toprak yağmursuz gülüm,
ve bereketsiz.
ve ambarlar buğdaysız.
ben kalmışım sensiz
bir şey mi ki gülüm.
duyarlı yüreğinizin önünde egiliyorum ..
kaleminize kuvvet...