Sineyi İnzivadan Çıktı Güllerim
Nev hayal gözlerine düştü yüreğim
Ümitlerin sükût ettiği bir zaman da Mahru cemaline saplandı gözlerim Mücerret ruhumun inlediği anda Müzeyyen duygularla doldu Hicranla inleyen gönlüm Ufku hayallere daldı Hislerim sanki taze bahardı Ey aklımı mecnun eyleyen Yaktın ocaklar gibi sinemi Hüsran olan ne varsa guruba erdi Sineyi inzivadan çıktı güllerim Ateşiyle yanan özüm Erdi sırrına aşkının Zikrini tehir ettiğim adın Aktı leblerimden coştu lisanım Buselerinle gülen leblerim Derdine derman eylemiş Lal olan gözlerimi efkâr sarmış Gizli bir yarası derdine dermanmış Cürüm ettim cana karşı Âma olan hallerimmiş Müzmahal eyledi zaman Heyhat manâm seni istermiş Ebemkuşağı düşünce leylime Çağlarım devasa düşlerimle Umut türküleriyle seslenir Müjdeli bir fecre uyanırım Ümitle şefkatinin himmetini beklerim //Zulümle yoğrulan yüreğim Sabırla selâmet Çilenin çekileni olur bir gün rahmet// Melek… Mahru: Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel gurup: batmak Müzmahal: İşe yaramaz duruma gelmiş. 2. Yitme, yok olma Cürüm: hata günah Müzeyyen: Süslenmiş, bezenmiş, süslü leb: dudak Mücerret: Yalnız, tek Leyl: gece Fecr: sabah |
Çağlarım devasa düşlerimle
Umut türküleriyle seslenir
Müjdeli bir fecre uyanırım
Ümitle şefkatinin himmetini beklerim
harika
sustum dizeler konuşmuş
saygılarımla