Kıvılcım Öyküleri
Sürgünler vurur beni
Aşk şarkılarının söylenmediği yürek yurdumda Örter doruklarımı duman Düşer içime damla damla korkular Oysa küskün duygular Dinmiş sulara benzer Köpüklenmez çağlamaz.. Devrilir yüreğimdeki ket vurulmaz yolculuklar İşte o an Kaybolur tüm harflerim Yazılmaz şiir. Ellerim tutuklu Gözlerim kör Dilim lal… Kim demiş ey sevdam söyle Şair hiç ağlamaz ? Uzun karartma gecelerinden birindeyim Yüzümde kırlangıç fırtınaları Dinmeyen sızılar Acı bir çay gibi içime akan Kokunu bulaştırdığın ah’lar… Uykudaki köylerin uyanışı gibi Yeniden dokun ateşli ellerinle şafaklarıma Düş alacalarını örten perdeleri Aç açabildiğince Ve sonra Yitirdiğim koyu renklerin sırrını Söyle ne olur kulağıma sessizce... İşte o an Yeniden çıkarız yolculuğa Uzanır bozkır öykülerimiz sere serpe önümüze Hangi çatlağı iyileştirmez ki sevda Hangi gecenin bağrını yanıp sönen yıldızlarla bezemez ki sevda Hangi tende tutkular mayalamaz ki sevda Hangi çift kat özlemleri susturmaz ki sevda Hangi sırlı aynalara iltica etmez ki sevda Hangi katarların peşinden koşmaz ki sevda Halkalar eklendikçe uzayan Öteki çınlamaları getiren sevdam Hoş geldin… |
*****************cezaya da gelir uzaya da
sağlıcakla kalın