HOŞÇA KAL DUDAK PAYIMhasret binmiş yine küplere sirke zararı yazılmış bir gün daha takvime özleme yenik bir nefs_i müdaafa yine hüzün çalar akşam,gün batımının yüzüne sevda konçertosu sos veriyor hem; delilik hangi zaman para etmiş şimdi akıldan öte bir dünyadayız atmadı kendini yine yerden yerlere! bak yine hiç titremedi telefon sen hala boşbacak acabaları takdimle... dondurmalıydım aslında seni avuçlarımda boğup attığım, binlerce kağıt gibi dinlemeliydim ,içimdeki cızırtılı parazitli yalan haberleri bilirim aslında gözlerin sesten hızlı ve duymak istememenin en büyük müptelalık olduğunu vazgeçememek değil mi zaten bir çok hastalığın başını yerden yere vuran meşekkate neden daha fazla meyilli neden olabildiğinceye kanmaz insan avuçlarından fazlası dökülüyor işte yerlere neden avunmazsın elindekiyle oysa her fasılda çarpıyor yüzüne sevgiden fazla herşeyin fazlası haram ve neden hep tencereden büyük kapak nasıl oluyor da; üç harflik bir yol ,bu kadar ,bir dünya uzak... keşke, hiç bakmasaydım gözlerine keşke hiç kanmasaydım ,o parlak yakamoz derinliklere şikayet hakkım yok, biliyorum evet! unutmadım değil ,unutamıyorum aklımda evet! o hakkımı, bir gece vakti ,bir dudak payıyla iki çukura satmıştım evet... ben derinliğimden şikayet etmem de işte karanlığa nişanlıysa bir yanın ölüyorsun gün be gün hatta; ölecek kadar bile kalmıyor derman o kadar zor mu anlamak ışığım! aydınlığa sevdalıysan, güneşi özlüyorsun o zaman... sözüm sana değil,ayna! evet bir masal hayal ile gerçek arasında bir yaşam bir bakıyorsun yenilmez bir savaşçı bir anında tek gözlü bir korsan ...... işte buhran biçiyorsun,yalnızlık ekiyorsan hele ipinden belli bir uzunluğa ayarlıysan işte iki dudak arasında yaşıyorsan işte önüne ne konursa onu çekiyorsun yazısını sen yazmadığın bir niyete tavşansan... ve el insaf; başı boş artezyen gibi ne kadar dayanırsın, insansan biri gelir de çıkarır belki suyumu! okşar yıkar yosun tutmuş yüzüne değdirir kokusunu kurumaz mı insan güneşin altında kalırsa donmaz mı bir ömür boyu yaşar mı bir kucaklayanı olmadan ... döktüm içimi ,rahatladım yine ayna ve,gidiyorum işte hoşça kal dudak payım! artık beni arama, hiç gerek yok! ... ... ... çünkü ben hep buradayım..! ToprağınSesi |
ama
zorları severim.
okundukça derinine inmek ayrı bir keyif veriyor...
Kutluyorum tüm kalbimle
Serhat Bey,
Saygılar