HÜZÜNLERİ KIŞA BIRAKTIMHüzünleri kışa bıraktım bu bahar, Başka çiçekler açacak gönül bahçemde. Zambaklar gibi dimdik, vakarlıyım ne var? Bir çiçekten öbürüne konacağım, Yas tutmayacağım sevdâ ülkemde! Nâdide kelebektim kanadı sırmalı, Mâşuku güllerin dalını incitmeyen. Bir vefâsız goncanın ellerinde kaldı; Kırıldı kolum kanadım pul pul oldu, Hani ’kelebekler özgürdür’ denilen? ! Özge aşk bulacağım dünya bahçesinden, Özge çiçekler, sevgiyle yetişmiş hem; Sevgiyi öğrenmiş, küçücük tohumken. Adım anıldıkça yüzünde gelincikler Açacak mahçubâne, gözlerindeyse nem! Hüzünleri kışa bıraktım bu bahar, Toprağa gömdüm acıları, hasretleri Umut çiçeğimi besleyecek yağmurlar... Nergis gibi mağrurlandın ama yanıldın, Hüzünleri kışa bıraktım bu bahar! |