Sana ithafen…


Bir ilham olsun istedim gözlerin,
Basiretsiz sayfama, ruhunu ithaf eden…

Kaybolmak güzeldi gözlerinin yeşilinde
Ve bir bakışınla ithaf olmak menzile
Ne isterdim bilir misin sevgili?
Bir bahar olsaydım da gözlerine
Kış’a da olsa sen baksaydın beni…

Ne zaman ki sürsem gözlerimi gözlerine
O zaman sen (Aşk) kokar bakışlarım…


Sensizliğe serenat…


Gülüşlerimin tadı yok, düştüm düşeli gamzenden
Şakaklarımda asılı kaldı zemheri bir tebessüm
Bahar; bir urgan şimdi boğazımda
Mevsimler sarhoş,
Belli ki Dar-ı efkâr
Bu sonbahar…


Geceler inadına sisli puslu
Yıldızlar netameli,
Güruh azılı bir suçlu…


Ölüme tebessüm...
(düşünce gözlerinden…)


Karanfil kokulu bir gecenin ayazında üşür oldu tenim
Elim, avucum karanlıktı sevgili
Gözlerim desem; koca bir şehrin enkazı gibi ‘yıkık’
Annem okşadı başımı
Sen fışkıran gözlerimi araladığımda
Günsüz gazeteler uçuşuyordu üstümde
‘sus’ dedi Azrail ‘sus’
‘Sustum’
Ay ışığını nakşeyleyip gözlerime…


Ne kadar da soğuktu sol yanım
Bir tebessüm buyurdu gözlerin bana
Aşk, gözlerini görünce düştü sol yanıma
‘yandım’