Kimi, kime yakıştırsa kimseler
Aklın küçümsediği hakikat değil
Ağaç gövdesinde, kaya üstünde
Canın hayat bulduğu, her yerde
Yosunun taşlarda bulduğu belki sevdadır...



Eğer benlik imi, en vahşi en ilkel güçse
Keserin yönü, çuvalın ağzı ne diye vardır
Hep bana, hep bana yok ise, başkasına asla
Kantarın kefesi güçten yana tartıyorsa
Adalet hak değil, kayırma olmuşsa
Şimşeğin bulutlarla sürdüğü, belki davadır...



İnadına yarış, sonsuz bir kovalamaca
Güneş aynı yerde, ay aynı yerde durur
Karanlık da ışık kadar erdem sahibi
Sonsuza dek olmaz bu yarışın galibi
Varoluş gayesi bitmeyen bir sahiplenme
Gecenin gündüzle yarışı, belki kavgadır...



Bıçak sırtındadır hüznün her yüzü
Toprak doyurandır, doyduğu kadar
Ölüm acıya gece, doğuma sevinç
Yürek sekseninde kalsa da dinç
Zehre panzehir, yüreğe ilaçtır zaman
Dikenin güllere kattığı, belki vefadır...