GÖZLERİN KALSINÇiçekler henüz açmaya niyetli iken, Gök yüzü yıldızlar ile sevişirken, Ellerin diyarında batmasın diye diken; Sen git ey yâr, GÖZLERİN KALSIN... Çocuksu yüreğim oynaya dururken; Hasret yağmurlarıdır gözlerimde biriken. Seni böyle patavatsızca severken; Sen git yârim, GÖZLERİN KALSIN... Umutlara kesilmiş iken biletler, Aşka kalkmış iken en son trenler, Rahat olsun diye içinde ki niyetler; Sen git üzerimde, GÖZLERİN KALSIN... Bahaddin’in ’ıhlamurlar’ı çiçek açtığı zaman, Hayaloğlu’nun ’rıza’sı öldüğü an, Atilla’nın ’an’ı geldiği zaman; Sen git sevdiğim, GÖZLERİN KALSIN... Aşk kırlarında hislerimi toplarken sana demet demet, Rabb’im den başkasından ummazken medet, Gönlümü sana bırakacaksan hasret; Sen yoluna vefasız, GÖZLERİN KALSIN... Ben bıçak yarası misali acıyorken, senin canına ise minnet, Hesabın iki cihanda da sorulur elbet. Gelmemiş iken henüz aşkımıza gaflet; Sen git hayırsız, GÖZLERİN KALSIN... Çocukluğumuza inip, oynar iken sobe; Yerimi deşifre eden dillerin yansın. Günahlara etmiş iken ben bir kere tevbe; Ne olur git artık, GÖZLERİN KALSIN... Sevdamızda ihanet inan ben değildim, Namluda son fişek, şarjörde sefildim, Bir tek rabb’ime taptım, ’o’na eğildim; Sen git bana emanet, GÖZLERİN KALSIN... Saatler ile barışık iken zaman, Sensiz de olur elbet bu kalem kahraman. Ayrılık türküsü çalarken bize bağlaman; İstemiyorum git, GÖZLERİN KALSIN... Serhat kapatsa da bu sayfasız defteri; Kalbinde ebedi yaşayacak sen varsın. Olsa da sevdan kalemsiz şairin alın teri; Sen,sen git yasaklım, GÖZLERİN KALSIN... SERHAT ERTAŞ |