hangi ayrılık’sen yok/sun ben yoksun’ hüznün mesken tuttuğu ruhlar zamanla solar bundan kimsenin haberi yok küf kokar ortalık ,titreşir sesler güller açmadan da kurur fanusda ki balık bilir engin denizlerin mavisini ,kokusunu tebessümü dudağında yarım kalmış,son sözlerini söyleyemeyen zamanın değerini balıklar da gözleri açık ölür. |