MasalŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bilirim sen hep zor gülerdin, ben kolay ağlardım. Masallar da yaşayan da bendim Artık masallar da yok ,çocuklar da Masallara inanan da… Masallar anlatılıyor çocuklara Ve o çocuklar masalların için de buluyorlar kendilerini… Düşler biriktiriyorum, birbir yazıyorum içime En çok, konuşmanı beklediğimde susmalarına kızıyorum Susmaların durgunluğum oluyor İtiyorsun beni gri bir köşeye Voltalar burada çok uzun sürüyor Yeni bir yılı bekliyor çocuklar Özgürlük lambaları yanıyor Çiçekli böcekli nevresimlere geçiriliyor kış Masallı battaniyeyle ısınılıyor Yavaşca kapanıyor gözler Birden her şeyim oluyor Dinmeyen acılarımın dostu ,yürek sesim Özlem virajının dönemeci ,güllü bahçem Yağmur da bereketim,saçlarını okşadığım çocuklarda şevkatim Nefesim , suyum ,güneşim Gel gör ki her şeyim olanın Hiç bir şeyi olmuyorum. Bozuyor suskunluğunu, çok zaman sonra Bu masal da ben yokum ,gerçeğe dön diyor Uçurtmaların ipleri kopuyor Tahta atlarını bırakıyor çocuklar ,kenetlenmiş eller ayrılıyor Devler küçülüyor , cüceler büyüyor Umut beşiği sallanmaz olurken ,yarınlarımıza ayaz vuruyor… |
Masallar da yaşayan da bendim
Artık masallar da yok ,çocuklar da
Masallara inanan da…"
Hikayesini yeni, fakat
Bu şiiri Tekrar okumak
dahada güzeldi...
Tebriklerimle